W jaki sposób na uczelniach można wybierać zajęcia?

Uczelnie pozwalają na wybór zajęć z wykorzystaniem różnych systemów rejestracji. Niezwykle istotne jest, by studenci od początku wiedzieli, jak taki system wygląda i jakie ma ograniczenia (np. dotyczące liczby osób w grupach). Niedopuszczalna jest sytuacja, w której ktoś zapisuje się na studia np. z myślą o określonej specjalizacji, ale nie ma informacji, że może ona nie zostać uruchomiona w przypadku braku wystarczającej liczby chętnych.

Kto pierwszy ten lepszy

Jest to model, który często opiera się na internetowym systemie obsługującym uczelnię (np. USOS), choć równie dobrze może prowadzony analogowo, z wykorzystaniem kartki i długopisu. Liczba miejsc w grupie jest ograniczona i w zależności od refleksu zapisującego się (bądź szybkości przesyłu) ma on szansę dostać się na wymarzone zajęcia.

Zaletą takiego rozwiązania jest jego obiektywność, a kluczowe są istniejące limity – zarówno górne, jak i dolne. Może okazać się, że finalnie zajęcia, na które zarejestrowało się zbyt mało osób nie są uruchamiane, co zmusza osoby, które je wybrały do przerejestrowywania się i zmiany swojego wyboru, w momencie, w którym część grup jest już zapełniona.

Dodatkowe wymagania

Czasem rejestracja na określone zajęcia uwzględnia dodatkowe wymagania – np. pierwszeństwo dla osób, które wcześniej ukończyły jakiś przedmiot, mają określoną średnią etc. Umożliwia to dobór grupy zajęciowej zgodnie z preferencjami prowadzącego oraz nagradza pilnych studentów.

Demokratyczny wybór

Inną możliwością jest uruchamianie zajęć, które wybierze większość grupy – nawet jeśli różnica głosów wynosiła jeden. Jest to łatwiej akceptowalne, gdy chodzi o pojedyncze zajęcia, ale zdarzają się przypadki uczelni, które w ten sposób realizują wybór specjalizacji. Rozwiązaniem, które warto rozważyć w takim systemie jest ustalenie dolnego limitu wymaganych osób – odpowiednia liczba zadeklarowanych powinna wystarczyć do tego, by dane zajęcia uruchomić. Oczywiście oznacza to większe koszty dla uczelni, związane z prowadzeniem kilku grup zamiast jednej.

Zajęcia ogólnouczelniane

Jest to model opierający się na modelu kto pierwszy ten lepszy w dużej mierze, ale ze względu na oferowanie zajęć skierowanych do wszystkich studentów uczelni, a nie do studentów konkretnego rocznika / kierunku, pozwala osiągnąć większą równowagę. Wynika to z szerszej oferty tematycznej oraz terminowej zajęć, co zwiększa prawdopodobieństwo satysfakcjonującego wyniku rejestracji.

Niektóre uczelnie w tym celu rezerwują określony moment w tygodniu, w którym nie są planowane inne zajęcia, a niezależnie od kierunku realizuje się zajęcia do wyboru.

Autor: Julia Sobolewska